akon Krzyżacki czyli mało popularni w średniowiecznej Polsce Krzyżacy to nazwa zakonu rycerskiego nazywanego też Zakonem Niemieckim. Nazwa "Krzyżacy" pochodzi od stroju zakonnego - białego płaszcza z czarnym krzyżem.Początki zakonu związane są z wydarzeniami trzeciej krucjaty. W latach 1189 - 90, podczas oblężenia Akki, w którym brało udział wielu Niemców grupa krzyżowców z Lubeki i Bremy założyła szpital dla rannych i chorych współziomków. Tak powstały zaczątki przyszłego Zakonu.

5 marca 1198 roku utworzono z niemieckiego bractwa szpitalnego zakon rycerski. Jego zadaniem miała być od tej pory walka z niewiernymi oraz opieka nad chorymi i pielgrzymami.

W 1226 roku Krzyżacy otrzymali od księcia Konrada Mazowieckiego w lenno Ziemię Chełmińską. Dało to Zakonowi nową możliwość utworzenia państwa zakonnego nad Bałtykiem Późniejsze dzieje Zakonu Krzyżackiego to stopniowy wzrost potęgi, aż do okresu świetności państwa zakonnego w Prusach, ze stolicą w Malborku, gwałtownie zakończony rozbiciem potęgi zakonnej na polach Grunwaldu w 1410 roku.

Zakon nigdy już nie odzyskał dawnej świetności. Kolejne wojny (wojna trzynastoletnia, wojna roku 1519) tylko pogorszyły sytuację polityczno-gospodarczą Zakonu. Prawdziwy koniec zakonu rycerskiego to przejście przez Wielkiego Mistrza Albrechta Hohenzollerna na luteranizm oraz złożenie hołdu królowi polskiemu Zygmuntowi Staremu w Krakowie w 1525 roku.

 

 

 

Stosunki polsko - krzyżackie w zasadzie nigdy nie były poprawne. Winę za to ponosił Zakon, dążąc do zdobyczy terytorialnych kosztem Polski. Jednakże nie można nie doceniać wkładu Zakonu chociażby w architekturę i rozwój miast na terenach Prus Wschodnich. Pozostało po nim wiele zamków, z których największy, stołeczny, można podziwiać w Malborku.

Warto więc poznać dzieje Zakonu, od 1226 roku nierozerwalnie złączone z historią państwa polskiego.

Michał Zimnicki