Położenie
Miasto i gmina Barczewo położone są w woj. warmińsko-mazurskim Miasto znajduje się około 15km na wschód od Olsztyna, nad rzeką Pisą.
Około 120km na wschód od Malborka. Aby dojechać samochodem kierujemy się na: Elbląg, Ostródę, Olsztyn.
Oprócz ruin zamku warto zobaczyć jeszcze: kościół parafialny św. Anny i św. Szczepana z XIV wieku (barokowe organy), kościół parafialny pofranciszkański św. Andrzeja z XIV wieku, gotycki, przebudowany na renesansowy, ratusz z XIV w., kamienice z XIX w.
W okolicy znajduje się kilka malowniczych jezior, m.in.: Umląg, Kiermas, Pisz i Orzyc.
Historia
Barczewo ukazało się w Ľródłach pisanych z roku 1325 dotyczących kolonizacji Warmi. Wymieniona w tekście osada (Wartembergue) znajdowała się u ujścia rzeki pisy do jeziora Wadąg. Gdzieś na terenie tej osady, około roku 1329, biskup warmiński Eberhard wybudował mały, drewniano - ziemny zamek. Pierwszym jego zarządcą został komornik Fryderyk von Libenzel.
Szybki rozwój miasta został nagle przerwany w 1354 roku przez najazd Litwinów. Zamek i miasto zostały doszczętnie zniszczone. Odbudowa zaczęła się kilka lat później. Osadę przeniesiono 7 km na wschód, na sztucznie utworzoną wyspę, na rzece Pisa. W 1364 roku biskup warmiński Jan I Stryprock
nadał jej przywilej lokacyjny na prawie chełmińskim.
Kolejna wojna znów przyniosła zniszczenie Barczewa. Podczas wojny "głodowej" w 1414 roku pomiędzy Polską, Litwą i Zakonem Barczewo zostało splądrowane i spalone.
W lutym 1454 roku zamek biskupi w Barczewie został opanowany przez siły Związku Pruskiego.
Półtora roku później zamek i miasto zajmują wojska Zakonu pod dowództwem Jerzego von Schlieben. Ich rządy trwają do końca wojny trzynastoletniej.
W kwietniu 1520 roku, w pobliżu miasta, wojska Zakonu stoczyły i przegrały bitwę z wojskiem mazowieckim. Krzyżacy jeszcze raz usiłowały zdobyć zamek w listopadzie tego samego roku. W styczniu 1521 roku ponownie podeszli pod zamek lecz mury obronne zdały swój egzamin. Wojska krzyżackie po krótkim ostrzale artyleryjskim, widząc brak efektów, odstąpiły od oblężenia.
W czasie swojego istnienia miasto i zamek nawiedzała fala pożarów (1380, 1414, 1418, 1544, 1954). Jeden z kolejnych pożarów, w 1798 roku, był dla zamku ostatnim. Zniszczenia były tak wielkie, że pozostałości rozebrano, a skrzydło mieszkalne, w 1826 roku, przebudowano na szkołę.
Do naszych czasów zachowały się piwnice i fragmenty murów.
Opis
Niewiele wiadomo o wyglądzie samego zamku. Przypuszczalnie był dwuskrzydłowy. Jego rozmiary były niewielkie i tworzył nierozerwalną całość z murami obronnymi miasta.
na podstawie:
Mieczysław Haftka "Zamki krzyżackie w Polsce - Szkice z dziejów"
Praca zbiorowa "Warmia i Mazury - Przewodnik ilustrowany"